W Ośrodku Terapii Hiperbarycznej w Uniwersyteckim Szpitalu Klinicznym w Białymstoku leczeni są pacjenci z dwojakiego rodzaju schorzeniami. Pierwsza grupa to ci w stanach nagłych (na leczenie czekają dosłownie kilka dni). Są to chorzy: z nagłą głuchotą idiopatyczną, głuchotą po urazie akustycznym, zakażeni florą beztlenową lub mieszaną, z zespołami ciasnoty międzypowięziowej m.in. po urazach. Druga grupa to chorzy z dolegliwościami przewlekłymi: z zapaleniem kości, szpiku, z trudno gojącymi się ranami, z owrzodzeniami troficznymi w przebiegu niewydolności żylnej, z uszkodzeniami poradiacyjnymi, z ropniami wątroby, płuc czy opłucnej oraz ze stopą cukrzycową.

Do tej pory w komorze leczonych było również dwoje 5-letnich dzieci, skierowanych przez laryngologów. U jednej z dziewczynek nastąpiła duża poprawa słuchu, a u drugiego dziecka efekt był nieco mniej spektakularny. U dorosłych wyniki leczenia są zadowalające.

- Obserwujemy zmniejszanie się ran, poprawę słyszenia udokumentowaną badaniem audiometrycznym u pacjentów z nagłymi głuchotami - mówi dr Marzena Wojewódzka-Żelezniakowicz, kierownik Ośrodka Terapii Hiperbarycznej. - Teraz jesteśmy na etapie opracowywania wyników, ale nie ma wątpliwości, że nasza terapia pomaga.