Medycyna ratunkowa
Terapia tlenem hiperbarycznym (HBOT) ma przede wszystkim zastosowanie w medycynie ratunkowej podczas leczenia: 1. Zatrucia tlenkiem węgla (CO); 2. Choroby dekompresyjnej; 3. Zatorów gazowych; 4. Urazów wielonarządowych; 5. Skrajnego niedokrwienia tkanek. Szeroką listę zatwierdzonych wskazań, potwierdzonych badaniami klinicznymi możemy uzyskać od towarzystw medycyny hiperbarycznej m.in. European Committee for Hyperbaric Medicine ( http://www.echm.org/), European Underwater and Baromedical Society (http://www.eubs.org/), Undersea & Hyperbaric Medical Society (https://www.uhms.org/) oraz w opracowaniach przez te towarzystwa m.in w dokumencie: "Tenth European Consensus Conference on Hyperbaric Medicine: recommendations for accepted and non-accepted clinical indications and practice of hyperbaric oxygen treatment", Daniel Mathieu, Alessandro Marroni and Jacek Kot.
Dokument powyższy opisuje dość szeroko zaakceptowane klinicznie wskazania do leczenia tlenem hiperbarycznym. Lista ta jest dość obszerna aczkolwiek jak mówią autorzy cały czas trwają badania nad rozszerzeniem udowodnionych wskazać do zastosowania terapii hiperbarycznej (HBOT).
Przez długi czas w praktyce klinicznej stosowano hiperbaryczną terapię tlenową (HBOT) w leczeniu choroby dekompresyjnej, zatrucia tlenkiem węgla, infekcjami Clostridium i przyspieszania gojenia się ran. Jednak nowsze zastosowania tej terapii okazały się skuteczne w leczeniu szerokiego zakresu stanów, takich jak zespół przedziału, oparzenia i odmrożenia, a nawet niedosłuch. HBOT działa poprzez wdychanie wysokich stężeń tlenu w komorze ciśnieniowej, w typowych warunkach terapeutycznych ilość tlenu rozpuszczonego w plazmie (osoczu) może osiągać poziomy 20-krotnie większe niż podczas oddychania powietrzem przy normalnym ciśnieniu atmosferycznym. Bogate w tlen osocze może być następnie transportowane do niedotlenionej lub niedokrwionej tkanki w celu promowania angiogenezy, zmniejszania obrzęku, a nawet modulowania odpowiedzi układu odpornościowego.